İtalya’da yasa değişikliği: Görevi kötüye kullanma artık kısmen yasallaştı ve affedildi

ROMA. İtalyan Temsilciler Meclisi’nde Conte’nin partisinden meslektaşı, eski ulusal mafya karşıtı savcı Federico Cafiero De Raho, bunun somut olarak ne anlama geldiğini şöyle açıkladı: „Bir vatandaş bir kamu ihalesinde kuralların ihlal edildiğini ya da bir hastanede bekleme listesinin atlandığını ya da komşusu için şüpheli bir inşaat izni alındığını bildirmek isterse, artık ceza hukuku tarafından desteklenmeyecek.“ Sosyal demokrat PD ve sol-yeşil ittifaktan parlamenterler de reformdan dehşete düştüler.

Sağcı hükümetin temsilcileri ise eleştirileri reddetti. Partisiz Adalet Bakanı ve eski savcı Carlo Nordio, kamu görevlilerinin cezai suiistimallerinin, diğer cezai suçların ve özellikle de İtalya’da Avrupa’nın en katılarından biri olan yolsuzlukla mücadele mevzuatının uygulanması yoluyla cezalandırılmaya devam edilebileceğini vurguladı. Nordio parlamentoya „yolsuzlukla mücadele reformdan etkilenmeyecektir“ güvencesini verdi. Aksine, görevi kötüye kullanma suçunun kaldırılması kamu yönetiminin verimliliğini arttıracaktır.

Uygulamada, İtalya’da görevi kötüye kullanma suçu gerçekten de adli atalete yol açmıştır: Her yıl düzinelerce, bazen yüzlerce belediye başkanı, bölge meclis üyesi ve diğer kamu görevlileri hakkında dava açılmıştır – ancak davaların yüzde 90’ından fazlası zaman aşımı nedeniyle yıllar sonra beraatla sonuçlanmıştır. Bu durum ülke genelindeki belediye binalarında „paura della firma“, yani herhangi bir belgeyi imzalama korkusuna yol açtı. Sonuç olarak, ne kadar küçük olursa olsun her bina projesi, pazar meydanındaki çeşmenin her onarımı, hatta elektrikli arabalar için her şarj noktası, aylarca hatta yıllarca bloke edilmiş olarak kalıyor.

„Suçlular için serbest geçiş“ mi?

Der Standard’ın verdiği habere göre, bu nedenle sadece sağcı değil solcu belediye başkanları da hükümet başkanı Giorgia Meloni’yi görevi kötüye kullanma yönetmeliğinin kaldırılması konusunda ısrarcı olmaya teşvik etti. Muhalefetin korktuğu gibi reformun gerçekten de „beyaz yakalı suçlular için bir serbest geçiş“ olup olmayacağı muhtemelen ancak yeni mahkeme uygulamasında belli olacak. Ancak bu yasanın resmi olarak bir yıl önce hayatını kaybeden eski skandal Başbakan Silvio Berlusconi’ye ithaf edilecek olması biraz şüphe uyandırıyor.

Aynı durum reformun diğer tartışmalı noktaları, özellikle de dinlenen telefon konuşmalarının ve soruşturma dosyalarının adli makamlar tarafından yayınlanmasına getirilen yeni kısıtlamalar için de geçerli. Gelecekte, bir şüphelinin soruşturmayla hiçbir ilgisi olmayan bir kişiyle yaptığı konuşmaların kayıtları artık yayınlanamayacak. İtalya’da adli makamların telefon dinleme kayıtlarını medyaya sızdırması neredeyse günlük bir olaydır ve bu da kaçınılmaz olarak kamuoyunda önyargılara yol açmaktadır. Nordio yeni kısıtlamalarla masumiyet karinesine biraz daha saygı gösterilmesini istiyor. Muhalefet ise bir „susturucudan“ söz ediyor: Conte, sağcı hükümetin medyanın yozlaşmış siyasi kastın entrikalarını haber yapmasını engellemek istediğini söylüyor.

Reformun daha az tartışmalı olan bir diğer noktası da tutuklu yargılamanın düzenlenmesi ile ilgili. Şimdiye kadar sorgu hakimi, savcıya danışarak, sanığa önceden ifade verme fırsatı verilmeden, kendi başına bu çok sert tedbiri uygulayabiliyordu. Gelecekte, tutuklu yargılamadan önce sanığın dinlenmesi gerekecek; tedbir kararı daha sonra üç yargıçtan oluşan bir heyet tarafından verilecektir. Her ne kadar eleştirmenler haklı olarak, kronik olarak yetersiz personele sahip İtalyan yargı sisteminde bu ek iş için gerekli personelin nereden bulunacağını sorsalar da, bu reformun gecikmiş olduğu görülmektedir.